جزیره هرمز

جزیره هرمز، جزیره ی رنگ ها، که همچون نگینی در خلیج فارس می درخشد. زیبایی خیر کننده ساحل نقره ای ، ساحل سرخ و شنی که می درخشد.

شب ساعت 9 سوار اتوبوس بندر عباس شدم و صبح ساعت 5 در بندر عباس پیاده شدم به اسکله حقانی رفتم و یه بلیط تندرو گرفتم. کشتی های تندرو رو خیلی دوست دارم فقط بدیش اینه سرپوشیده است. توی جزیره هرمز  کلی موتورهای گاری دار و ماشین بود یه موتوری رو گرفیتم و سوار شدیم . دور تا دور جزیره رو گشت و جاهای دیدنی رو نشونمون داد.

محل فرش رنگی که زنان بومی با خاک رنگی هرمز درست کرده بودند و لی بارندگی اونو شسته بود و فقط جای کمرنگی از اون مشخص بود.

الهه نمک و غار نمکی

دره رنگین کمان

دره مجسمه ها که از همه خوشکل تر بود .  سنگ ها به شکل های مختلف خودنمایی می کرد. در میانه راه دره تعدادی دست فروش و نوازنده موسیقی بودند

ساحل سرخ و معدن سرخ

ساحل لاکپشت ها که بدون هیچ لاکپشتی بود و فقط در فصول خاصی میزبان لاکپشت ها بود

در همه جاهای دیدنی و جزیره هرمز سه چیز مشترک وجود داشت. خاکی که می درخشید در بعضی جاها قرمز درخشان ، گاهی مشکی و خاکستری درخشان، و ....

زنانی که صنایع دستی می فروختند از اشکال مختلف صدف گرفته تا خاک های رنگی که توی شیشه حبس کرده بودن.

و نوازندگانی که می نواختند و می خوندن با آلات مختلف موسیقی که بعضی هاشون رو حتی اسمشم برام غریب بود

حدود ساعت 1 کل جزیره رو گشته بودیم در ساحل پشت اداره حفظ محیط زیست که امنیت داشت پیاده شدیم و چادر رو نزدیک ساحل بر پا کردیم

توی این ساحل پر بود از گروه های تک نفریه ی که تنهایی کوله می بستن و سفر می کردند و من دیگه تنها نبودم.

ظهر نهار ماهی کباب شده از صید صیادان بومی خوردیم و شب دور اتیشی جمع شدیم که همه گروه های تکی نفری بودند و گرمی اتیش اونها رو دور هم جمع کرده بود.

همه از سفرهاشون گفتن و تجربیات شیرین و گاهی سخت، و بعضی ها هم برامون خوندن ، در بین ما یه چینی هم بود که  اجرا کننده اپرا بود و صدای قشنگی داشت.

(1398/105)