خانه ترکان خاتون (کرمان)

ترکان خاتون یکی از ملکه های حکمفرمای سلسله قراختاییان سال 655 ه.ق  در کرمان بود.

این بانو با تمام قدرت توانست حکومت کرمان را به دست گیرد و با شیوه ی خاص حکومترانی خود، همچون  مدارا با مغلان و ایلخانیان واگذاری مالیات مشخص به ایلخانیان، و ارائه خدمات نظامی و ازدواج  های سیاسی علاوه بر بقای حکومت خود قدرتش را به مناطق اطراف کرمان نیز گسترش داد.

علم  دوستی و و ادب پروری عصمه الدین ترکان خاتون از یکسو و  همت بلندی در راستای ایجاد بناهای عام المنفعه همچون مدارس، مساجد، دارالشفاءآبادی ها و قنوات و  باعث هجرت علماء و دانشمندان ، ادبا و شاعران فراوانی به دیار کرمان را فراهم کرد.

بانویی ارجمند که حتی  مهریه خود را نیز وقف این ابنیه کرده و با احداث دیه ها و باغات فراوان ، عایدات آنها را صرف اطعا روزانه اهل علم و و تامین حقوق آنها ساخت.

مارکوپولو در سفری که به کرمان داشته ( مارکوپولو دو بار به کرمان سفر کرد، یک بار در زمان ترکان خاتون و بار دیگر در زمان دخترش پادشاه خاتون) چنین می نویسد:«کرمان؛ شهری آباد و متمدن دارای صنایع متعدد که زنان و دختران آن به کار ابریشم بافی مشغول اند. آن ها با تولید انواع لباس و ملزومات پارچه ای منزل خانه اشراف اروپا و دنیا را تزیین می کنند. صنایعی هم چون فلزکاری و کار چرم مانند تولید زره، شمشیر، کلاه خود، نیزه دان، کمان، زین، یراق، مهمیز، دهنه و لگام در کرمان به وفور یافت می شود. معادنی هم چون فولاد هندی، آهن، فیروزه و معادن دیگر در اطراف این ایالت به چشم می خورد که صنعتگران مخصوص خود را دارد. بعد از ترکان خاتون دومین پادشاه کرمان، دخترش است که از کودکی، او را لباس مردانه می پوشید و «حسن شاه» او را خطاب می کرد که مغول ها به ماهیت او پی نبردند. در آخر هم قضیه آشکار و او را به دربار مغول ها بردند و به همسری «اباقاخان مغول» در آمد و مدت ۱۵ سال در آن جا بود. او زنی پرهیزکار، باسواد، شاعر و خطاطی بی نظیر بود که چندین کتاب و قرآن را کتابت کرد که متأسفانه آن ها در دسترس نیست.

این خانه در کوچه های قدیمی ته باغ لله کرمان بازسازی شده و به عنوان بومگردی مشغول له فعالیت می باشد.