رودخانه و روستای رودبال امام زاده شهباز (استهبان)

در روستای رودبال رودخانه ای بزرگ و پر آب وجود دارد و امام زاده شهباز  با چشمه ها و آبشاری که به خاطر محدودیت زمانی و نا اشنایی به جاده  و هوای بارونی و اینکه خودم به تنهایی باید رانندگی میکردم سعی کردیم قبل از تاریک شدن هوا به استهبان برگردیم و فقط تونسیتم رودخانه رو ببینیم که خیلی جای با صفایی بود . (1 اردیبهشت 1401)

چشمه بدره ایچ (استهبان)

در شهرستان استهبان  نرسیده به روستای ایچ  چشمه ای وجود دارد که در یه طاق باستانی می باشد چشمه ابی بسیار زلال دارد.

جاده استهبان به ایچ پر از پیچ و خم و شیب تندی هست که در پیش اخر نرسیده به ایچ ماشین رو پارک کرده و به سمت دره بین دو کوه عظیم پیاده روی شروع میشه و حدود ربع ساعت در مسیر کانال آب به چشمه می رسیم. البته عکس که توی اینترنت به عنوان چشمه بدره بود خیلی متفاوت تر و خوشکل تر از واقعیت بود.

ما برای پیدا کردن چشمه اصلی هم کمی توی کوه رفتیم و مسیرهای سنگلاخی رو طی کردیم ولی متاسفانه چیزی پیدا نکردیم.

ولی خب مسیر بسیار بکر و قشنگ بود.(2 اردیبهشت 1401)

چشمه قهری و سرچشمه آبشار استهبان (فارس)

استهبان شهر پله پله آب آب ، شهر پر از چنار ، شهر معروف به انجیر.

شهری که در کل طولش آبشار پله کانی داره.

آبهای چشمه های بالای کوه استهبان رو طوری هدایت کردن توی شهر که روی پله ها سر می خوره و میاد وسط شهر

یه خیابون کامل پر از آبشارهای پلکانی(البته ما بهشون ابشار نمیگیم پله پله آب آب میگیم)  و آبی که وارد جوهای باریک میشه و کل شهر می گرده.

در کل مسیر و توی کل خیابون ها درختهای چنار تنومند و بلندی صف کشیدن. سرچشمه این ابشار در محله سراسیابه و اگر مسیر آب رو برعکس به سمت کوه ادامه بدیم به چندین چشمه می رسیم که اولین ش چشمه قهری ست

حالا چرا چشمه قهری: چشمه ای که بعد از کانال کشی قهر کردو خشک شد اما بعد از چند سال دوباره اشتی کرد و جاری شد. و به نام چشمه قهری شهرت یافت

ای کاش همه چشمه هامون همیشه آشتی باشن

اگر مسیر رو ادامه بدیم به بالای کوه و سطح مسطحی پر از لاله های واژگون می رسیم که ما به دلیل نداشتن راهنما و تنها بودن دل نکردیم تا بالا بریم.

شب رو توی هتل جهانگردی استهبان خوابیدیم و صبح زود رفتیم به سمت چشمه قهری و عصر رو هم طرف چپ ابشارها و به سمت چشمه ای که الان حضور ذهن ندارم که پیاده رویش کمی طولانی تر بود و از داخل روستایی میگذشت با شیبی بسیار تند و فقط موتور و پیاده می تونستن از داخل کوچه رد شن و هیچ ماشینی نمی تونست عبور کند. این مسیر رو نگران بودم که به شب بخوریم ولی خوشبختانه به چشمه و حوض رسیدیم و برگشتیم و تا قبل از تاریک شدن هوا پایین بودیم

گرچه همه اهالی گفتن استهبان شهر امنی هست و نیازی به راهنما نیست و همه مسیرها پاکوبن.

این سفر رو با نرگس و ماشین خودم رفتم و فکر نمیکردم اینقدر توانایی رانندگی داشته باشم اونم توی چنین جاده پر پیچ و خمی .و خدا رو شکر که به سلامت سفرمون تموم شد.(1 اردیبهشت 1401)