| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
بندر سغنا یکی از روستاهای انتهایی بیخون می باشد که از انتهای بیدخون چند مسیر خاکی به دامنه ی کوه دارد مسیری پر از درختان گردو و میوه و چشمه هایی بین راه و زیبایی خاصی که در بهار (خرداد) و پاییز (مهر و اوایل آبان) می باشد. به دلیل سردسیری پاییز خیل زودتر از مناطق مجاور حتی بیدخون می آید و بهارش در خرداد ماه است. به همراه مادر یکی از دوستان که اصالتا از همان دیار بود به انجا رفتیم که مسیر خاکی بسیار خراب اما در میان یک دره زیبا با یک آب روان و درختان سر به فلک کشیده بود (9آبان 99)
در روستای سراسیاب شش به سمت کوه بازرگان دره ای با اب رودخانه بارکی وجود دارد که مسیر آب به بیخ کوه بازرگان و ابشار زیبایی با خزه های سبز می باشد. انبوده =وشش گیاهی در انتهای دره به قدری زیاد از که رفتن به طرف دیگر دره را سخت می کندو در بعضی قسمت ها مسیر پاکوب کاملا ریزش کرده و تمام میشود و کمی سخت می شود اما ارزش رفتن تا ابشار را دارد.در میانه را چند درخت جوان چنار و چشمه ای وجود دارد که دفعات قبل فقط تا چشمه رسیده بودم . مسیر کامل از روستا تا آبشار حدود 8 کیلومتر می باشد(2 آبان 99)
امسال اولین شب مانی توی کلوت های شهداد رو داشتم یه اسمون پر از ستاره و تاریکی محض ولی سکوت نبود . گروه های مختلفی آرامش کویر رو کلا بهم زده بودن و با اسپیکرها و ... نظم سکوت رو زیر سوال برده بودند. متاسفانه جای آتیش های روشن شده و رد تایر ماشین های تاخته روی شن ها اثر زشت و مخربی رو روی کلوتها گذاشته و این ردپای وحشتناک انسان نباید به جاهای بکر برسه. ( مهر 99)
خبر روستایی در بافت در میان یک دره است و دارای پارک ملی می باشد پر از حیوانات وحشی که شکار ممنوع است منطقه ای کوهستانی و دارای بزرگترین کوه تمام سنگ ایران است. رودخانه ای بزرگ از میان روستا عبور میکند و باغهای گردو ، به، سیب، گیلاس، آلبالو و .... دارد نکته جالب این روستا سایه های پولی می باشد زیر هر درختی که بنشینی حتی برای چند لحظه ، صاحبی پیدا می کند که تقاضای پول دارد و سایه درختش را کرایه می دهد. ناگفته نماند بعضی از اهالی روستا بسیار مهربان و مهمان نوازند. (17 و 18 مهر 99)






عصر پنجشنبه به مقصد راور حرکت کردیم از اونجایی که یه پژوشهگر آثار باستانی همراهیمون کرد از اماکن باستانی و تاریخی هم دیدن کردیم. دیدن خشت و گل های باستانی که من علاقه ای به دیدنش ندارم جالب و جذاب شد. کاروانسراهایی که سقف و پشت بام های با معماری فوق العاده و متناسب با آب و هوای هر منطقه توسط اجدادمون ساخته شدن نشان دهنده ذوق هنری ایرانی ها و ابهت و سوادشون هست و این بسی جای افتخاره که من اصالت چند هزار ساله دارم که متاسفانه رویه ای برعکس پیدا کرده. نه تنها رسیدگی و کنترلی ندارند بلکه پر از اشغال های توی چشم ، بازسازی های افتضاح ، تبلیغات بزرگ روی دیواره های بیرونی ، نداشتن هیچ اسم و تاریخچه ای ، استفاده به عنوان زمین بازی و ... که اشک ادمو در میارن و این زیبایی در دل روستاهای ما مدفون شده.
کاروانسرای شاه عباسی: در روستای هروز سفلی نرسیده به راور که تنها کاروانسرایی ست که تمام سقف و دیوارهایش با سنگ ساخته شده
کاروانسرای آبید: 20 کیلومتری راور در کنار چشمه ای و چند درخت بید بر روی یک تپه نرسیده به دارستان
دژ کوجهر (دژ مهر) :در روستای کوهجرد و در کنار این دژ یک گرمابه و دژ دیدبانی نیز وجود دارد
دژ گبری ها: در روستای دهوج راور
روستای لکرکوه مُکی : روستایی کوچک و همان روستای ابشار مکی (4 مهر 99)








